A pessimistic shareholder?

Een pessimistische belegger

• maandag 10 augustus 2009
• 
  
• Auteur:

Een pessimistische belegger

© MH Michiel Hendryckx

PERSONAL FINANCE — In januari 2008 vermeldde ik een e-mail van een pessimistische collega-belegger die al zijn aandelen had buiten gegooid omdat de markt volgens hem de totale inzinking tegemoet ging. In het licht van de latere feiten in 2008 had deze collega natuurlijk meer dan gelijk. Maar ik ben hem toen niet gevolgd. Ik hou me aan het Buffett-principe dat je nooit kunt weten waar de markt naartoe gaat. Op de vraag waar Buffett dacht dat de markt naartoe ging, antwoordde hij: 'Ik besteed nooit tijd aan een discussie van waar de markt naartoe tendeert. Als ik terzake een valabel idee had, zou ik de S&P future- en optiemarkt bespelen. Maar dat doe ik nooit. Ik koop een bedrijf als het me interesseert tegen de prijs die geboden wordt. Dergelijke bedrijven wil ik houden, ook al gaat de markt voor enkele jaren dicht. Als de business goed is, zorgt het aandeel wel voor zichzelf. De markt benaderen als een speculant heeft voor mij geen enkele bekoring.' Zoals men weet is Buffett in het najaar van 2008 weer bijzonder actief geworden als koper op de markt. Dat neemt niet weg dat mijn collega-belegger nog pessimistischer is geworden. Hij leest nu The Privateer en andere zwartgallige nieuwsbrieven. Ik kreeg zopas van hem een nieuwe e-mail: 'In de VS en het Verenigd Koninkrijk gaat het debat erover hoe men de onbeheersbare bankmastodonten afslankt tot entiteiten waarin er een evenwicht zit tussen de belangen van de aandeelhouders, klanten en leveranciers en personeel (directie inbegrepen)... Maar ik ben nog veel pessimistischer dan de auteur van The Privateer... Ik heb geen enkel vertrouwen meer in de banken... Ik ben zo pessimistisch dat ik vermoed dat de kerken weer zullen gaan vollopen.'

'Als ik het geld had, zou ik zelf een bank oprichten, de beste oplossing, maar niet realistisch', schrijft hij. 'De kranten staan vol leugens. Ik ga niets meer lezen met uitzondering van P-magazine, Goedele, Story en Dag Allemaal.' En voorts gaat hij zijn vermogen maximaal diversifiëren. 'Wij hebben een nieuwe wasmachine gekocht en er onmiddellijk een voorafbetaald onderhoudscontract voor 10 jaar bijgenomen. Ik overweeg nu hetzelfde te doen voor de afwasmachine en droogkast. Ik heb het ook zo gedaan voor de auto van mijn vrouw. Bij een eventuele crash zitten we dan toch voor enkele jaren goed.' Gegeven zijn gemoedstoestand heb ik hem aangeraden ook nog fruitbomen te planten, een groentetuin aan te leggen zoals mevrouw Obama, met kippen te beginnen voor de eieren, geiten voor de kaas en een koe voor de melk. Als zijn vrouw leert spinnen, kan ze zijn kleren weven. Als hij een koets koopt, loont het een paard te hebben, tegen dat de wereld zonder olie valt.

In januari van 2009 las men dat de aandelenmarkten over de volgende 5 tot 10 jaar bijzonder weinig zouden presteren. Er was een algemeen akkoord dat het nog jaren zou duren voor een nieuwe stierenmarkt het licht zou zien. Gisteren las ik in een artikel van Jeremy Grantham: 'Nauwelijks een jaar geleden hadden de Amerikaanse aandelen zichzelf uit de markt geprijsd. Een kwartaal geleden, rond het midden van maart 2009, waren ze dan weer uitzonderlijk goedkoop. En vandaag zijn ze allemaal geconvergeerd naar een “normale, prijs.'

Ik kan het pessimisme van mijn collega-belegger dus niet delen. Ik verwacht dat de beurzen sterk, zelfs dramatisch op en neer zullen blijven bewegen. Ik blijf op zoek naar bedrijven met een leiding met objectieven die me bevallen, met weinig schuld, een degelijk dividend, aantrekkelijk geprijsd. En voor de rest heb ik enkele jaren liquide koopkracht als reserve. Obligaties zijn ook goed, maar ze zijn niet mijn ding. En voorts hebben we wat vastgoed, de lievelingsbelegging van mijn echtgenote.

Professor Emiel Van Broekhoven is emeritus gewoon hoogleraar van de Universiteit Antwerpen.

www.standaard.biz/personalfinance